Μείναμε μονάχοι...

βλέπεις οι ζωές μας...

δεν έμοιαζαν με των πολλών...

δεν είχαν καθωσπρεπισμό και "σοβαρότητα"

είχαν περιπέτεια

 δεν πειράζει...

βλέποντας τα δυο σου μάτια...

και διαβάζοντας ποιήματα σου

νιώθω τον κόσμο να μου χαμογελά ξανά!