Δες με...

 Για δες με πως κυλάω...

Σ' αυτήν την κατηφόρα...

Φρένα σπασμένα, γελάω τραγουδάω...

Άφησα μνήμες πίσω μου,  δάκρυα και πόνους...

Για δες με πως κυλάω...

σ' αυτήν την κατηφόρα...την ξέρω καλά...

Κάποτε την ανέβαινα...

Θέλω να την ξεχάσω.

k.r

Βλέπω ανθρώπους...Κ.Ρο.

 Βλέπω ανθρώπους χαρωπούς...

Εμένα δεν με βρίσκω...

Άνθρώπους βλέπω  σκυθρωπούς...

Πάλι εμένα ψάχνω.

k.r

Έλα...Κ.Ρο.

 Έλα να πλήξουμε μαζί...

Στην ερημιά αυτής της πόλης...

Δεν μας αγάπησε κανείς...

Παιδί της πλήξης και της ερημιάς...

Είναι κι η αγάπη.

k.r

Από την Γη στον ουρανό.Κ.Ρο.

 Βήματα αργά...

Στο πουθενά με πάνε...

Σκέψεις πουλιά...

Στον ουρανό πετάνε...

Από την Γη στον Ουρανό...

Μια βόλτα η ζωή μου.

k.r

Κάντε ησυχία! Κ.Ρο.

 Ένας όμορφος κόσμος...

Με εύγλωττες ...

Πανάκριβες σιωπές!

Κατοικεί η αθωότητα εντός του...

Κάντε ησυχία!

k.r

Και τι ζητάνε οι ναυαγοί; Κ.Ρο.

 Και τι ζητάνε οι ναυαγοί;

  μοναδική αποσκευή η κουρελιασμένη τους ψυχή ...

Τους ξέβρασε το κύμα...

Στην ερημιά του κόσμου...

 μια αγκαλιά και λίγη αγάπη τους αρκεί!

k.r

Αν υπήρχε...Κ.Ρο

 Αν υπήρχε...

Ακτινογραφία ψυχής...

Δεν θα έφταναν...

Οι εντατικές όλου του κόσμου!

k.r

Δεν έχει τέλος...Κ.Ρο.

 Σ αγαπώ!...

Κι εγώ!...

Σ αγαπώ!...

Κι εγώ!....

Σ αγαπω!...

Κι εγώ!...

Σ αγαπώ!...

Κι εγώ!

Δεν έχει τέλος αυτό το ποίημα...

k.r

Να σ αναστήσω...Κ.Ρο.

 Σου ειπα θελω να σ αναστησω...

και τι ζητανε οι ζωντανοι...

σε τοσους αναμεσα νεκρους μου ειπες.

Αλλωστε...

η ζωη παντα θα γυρναει την πλατη στους ζωντανους...

και θα τιμαει τους ακινδυνους νεκρους της.

k.r

Με ένα κλικ.Κ.Ρο

 Με ενα κλικ...

Με ενα κλικ διαγραφουμε τον φιλο...

με ενα κλικ κανουμε καινουργιο...

συμφωνουμε με ενα κλικ...

με ενα κλικ διαφωνουμε...

υπογραφουμε με ενα κλικ...

με ενα κλικ παρισταμεθα σε εκδηλωσεις...

αγοραζουμε με ενα κλικ...

πουλαμε με ενα κλικ...

με ενα κλικ αγαπαμε...

με ενα κλικ μισουμε...

με ενα κλικ ζουμε...

ετσι απλα...

χωρις προσπαθεια καμμια. 

k.r

Τ ανείπωτα...Κ.Ρο.

 Και για τ ανείπωτα μη ρωτάς...

Παιδιά μοιάζουν, που χάθηκαν σε πολύβουη λεωφόρο...

Κανείς δεν τα βοήθησε, να βρούν τον προορισμό τους.

k.r

Απόψε.Κ.Ρο.

 Απόψε όλη νύχτα...

Έβρεχε ο ουρανός ...

Το όνομά σου.

 Κι εγώ τριγύρναγα στους δρόμους...

 μια στάλα από την γεύση σου  να πάρω.

k.r

Ξέρω ένα κορίτσι.Κ.Ρο.

 Ξέρω ένα κορίτσι...

Το λούζει ο ήλιος...

Την άνοιξη ανθίζει...

Το καλοκαίρι γαληνεμένη θάλασσα  μοιάζει...

Απαλό χιόνι τον χειμώνα...

Κάποτε τον θάνατο προσπέρασε...

Του γύρισε την πλάτη...

Την ζωή αγάπησε!

k.r

Από ένα αστείο...Κ.Ρο.

 Από ένα αστείο...

Μια ελαφρότητα...

Δύο άνθρωποι έρχονται κοντά...

Και μπορούν να ξεκινήσουν...

Σημαντικά πράγματα.

Στην συνέχεια αν δεν βαθύνουν  αυτό που ξεκίνησαν....

Θα εξαφανιστούν όλα!

k.r

Μην τυχόν.Κ.Ρο.

 Να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας...

Να τα εμπιστεύεστε...

Να τα σέβεστε...

Να τα αγαπάτε...

Μην τυχόν και γίνουν τίποτα ποιητές...

Όταν μεγαλώσουν!

k.r

Τις νύχτες.Κ.Ρο.

 Τις νύχτες που κοιμάμαι...

Και έχει ησυχία...

Να προσπαθείς...

Να ερμηνεύσεις...

Την ψυχή μου...

 τα ονειρά μου.

Ποτέ δεν άντεχα την φασαρία.

k.r

Γλυκιά μελαγχολία.Κ.Ρο.

 Η γλυκιά μελαγχολία...

Που έκρυβε το βλέμμα της...

Πρόδιδε την αγάπη της για την ζωή...

Που την πρόδωσε!

k.r

Διπολική διαταραχή.Κ.Ρο.

Ήταν πάντα στο επίκεντρο!

Όμορφη κοπέλα.

Μακριά πλούσια μαλλιά...

καλλίγραμα  πόδια...

μάτια μεγάλα χαμογελαστά.

Κάποιος την είχε προειδοποιήσει.

Μη μου χαλάς το όνειρο του είπε...

Άσε με να παίξω.

Τώρα, την επισκέπτεται...

καθημερινά τα απογεύματα στην ψυχιατρική κλινική. Κ.Ρ

Τραύματα! Κ.Ρο.

 Τραυματα...

πανω σε λευκες σελιδες...

θαυματα περιμενουν...

στης ψυχης τα τρισβαθα. 

k.r

.

Σε κάθε δρόμο...Κ.Ρο

 Σε κάθε δρόμο αυτής της πόλης...

κάτι έχω αφήσει...

Σε κάποιον τα χέρια μου...

Σε άλλον τα πόδια μου...

Τα λόγια μου και τις κραυγές μου...

Τις σιωπές μου...

 την ψυχή μου έσωσα, κι αυτή κουρελιασμένη ....

Κάτι είναι κι αυτό.

k.r

Δεν χάνονται...Κ.Ρο.

 Δεν χάνονται έτσι οι άνθρωποι...

Ο καθένας ψάχνει τον δικό του δρόμο ...

αυτόν που θα τον οδηγήσει...

πίσω στον εαυτό του...

για να συναντηθούν ξανά, αγνοί κι αθώοι.

k.r

Κουράστηκα...Κ.Ρο.

 ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.

Κουράστηκα να περιμένω...

Σε μια πόλη-ζόμπι μένω...

Τριγύρω όλοι φοβισμένοι ...

Σε χειρουργείο στριμωγμένοι,

Η ζωή σ' ένα φορείο, στα  επείγοντα νοσοκομείου,

Η χαρά σε απεργία ,υποταγή στην εξουσία 

όνειρα κουρελιασμένα, σε συρματόπλεγμα ριγμένα

εσύ να είσαι μακριά μου,  εγώ μέσα στην μοναξιά μου

Όχι δεν θέλουν το καλό μου, γυρεύουν μονάχα τον χαμό μου

Μία νύχτα ξερω με φεγγάρι, θα σαλπάρω κι όπου με βγάλει ,κουράστηκα.

k.r

Να δακρύζω...Κ.Ρο.

 Να δακρύζω...

Για μένα...

Για άλλους...

Στέγνωσα!

Κι εγώ που ήθελα ,να σηκώσω αυτούς που δεν μπορούσαν να περπατήσουν...

Rock n roll να χορέψουν...

Όσους να μιλήσουν δεν μπορουσαν...

Όμορφα τραγούδια να τραγουδήσουν...

Και όλους της Γης τους προδομένους...

Με χάδια κι αγάπη να πλημμυρίσουν.

k.r

Άφησα τα λόγια...Κ,Ρο.

 Άφησα τα λόγια...

Να πέσουν κάτω...

Τόσος θόρυβος...

Για το τίποτα...

Κι εσύ έψαχνες για νικητή...

Σε έναν κόσμο χαμένο!

k.r

Αυτό το λίγο...Κ.Ρο.

 Αυτό το λίγο που μου δόθηκε...

Το δαφνοστεφανώνω...

Σαν κόρη οφθαλμού το προσέχω...

Με πολύχρωμα χρώματα το βάφω...

Σ αυτό το λίγο μια μέρα θα  κατοικήσουμε...

Και κάτι μεγάλο φωτεινό θα φτιάξουμε!

k.r

Απ' την πολύ λαχτάρα...Κ.Ρο.

 Απ την πολύ λαχτάρα ...

Μια μέρα να συναντηθούμε...

Ίσως λέξη να μην βγαίνει...

Η σιωπή και το βλέμμα θα τα λένε όλα...

Και όλα θα είναι αληθινά!

k.r

Όμορφος είν' ο κόσμος...Κ.Ρο.

 όμορφος είν'ο κόσμος που έφτιαξα με κόπο...

Και μέσα του κατοικώ...

Που και που σκοτώνω καμμιά θλίψη...

Που πάει να μπει, απ' τ' ανοιχτό παράθυρο.

k.r

Ηλεκτρονικός έρωτας...Κ.Ρο.

 Ηλεκτρονικό φιλί...

Μια αγκαλιά ηλεκτρονική...

Ένα σ' αγαπώ...

Τα λέμε...

Έτσι κάθε ξημέρωμα τελειώνει...

Ο ηλεκτρονικός μας έρωτας.

k.r

Φοβάμαι! Κ.Ρο.

 Παγωμένος ο ήλιος λαμπερός...

Σημάδι ζωής κανένα...

Θλιμμένα ο σκύλος με κοιτάζει...

Διαβάτες με πένθιμο βηματισμό...

Μήπως σε κέρδισε το ψεύτικο όνειρο...

Κι εκεί ψηλά σε πήγε;

Σου άρεσαν τα ταξίδια...

Φοβάμαι!

k.r

Χιονονιφάδα...Κ.Ρο.

 Χιονονιφάδα...

Στο μαλλί σου να κάθομαι...

Εσύ να με διώχνεις...

Και να'μαι η επόμενη.

k.r

Σαν άγριος...Κ.Ρο.

 Σαν άγριος έζησα...

Στου εφήμερου την πλάνη παραδομένος...

Ψευτοχαρές...

Ψευτονίκες...

Σαν Άγιος θα φύγω...

Με μνήμες μαχαίρια...

Και μια γαλήνη που η κούραση φέρνει...

Χωρίς η ουσία μου ν αγαπηθεί.

k.r

..

Τίποτα ακατάληπτο...Κ.Ρο.

 Τίποτα ακατάληπτο...

Ανεξερεύνητες  περιοχές της ψυχής είναι...

Μιλάμε μόνο για σωστό και λάθος...

Μικρά τα βήματα...

Δεν θα φτάσουμε πότε.

k.r

Σκέψεις...Κ.Ρο.

 Πρώτα σπέρνουν τον θάνατο...

Και έρχονται μετά...

Να σου πουλήσουν ακριβά...

Την σωτηρία σου.

k.r

Τόσο εύθραυστη...Κ.Ρο.

 Τόσο εύθραυστη ήσουν...

Σαν σιωπή που έσπασε...

Μέσα στην βουβή νύχτα...

Από το θρόισμα των φύλλων μιας λεύκας...

Που έχασκε στη μέση του πουθενά!

k.r

Για ποιο ποίημα; Κ.Ρο.

 Και αν δεν κατάφερα Ανατολή να γίνω...

Χρώμα  από μια Δύση και να σου προσφερθώ...

Λουλούδι ν' ανθίσω, να μοσχοβολήσω...

Βροχή αν δεν κατάφερα να γίνω...

Τις θλίψεις σου να τις ξεπλύνω...

Πουλί να γίνω να πετάξω...

Την λευτεριά  να νιώσουμε μαζί...

Για ποιο ποίημα να σου μιλήσω;

k.r

Και αν με δείτε...Κ.Ρο.

 Και αν με δείτε αγκαλιά...

Με έναν κάδο σκουπιδιών...

Μη πείτε πως τρελάθηκα...

Είναι που αξία θέλω να δώσω...

Σε κάθε άχρηστο...

Σε κάθε πεταμένο!

k.r

Αναζητώντας...Κ.Ρο.

 Αναζητώντας την χαρά...

Νόμιζα πως ξόρκιζα την θλίψη...

Ξόδεμα ψυχής ήταν μονάχα...

Ότι διώχνεις επιστρέφει δριμύτερο...

Αγάπησα τις θλίψεις...

Χαρούμενος θλιμμένος περπατώ!

k.r

Τα κάλπικα...Κ.Ρο.

 Τα καλπικα...

δεν ειναι δυσκολο ν αναγνωρισεις...

Αρκει...

να στεκεις μακρια...

απο συμφεροντα και φιλοδοξιες...

και το βλεμμα καθαριζει.

k.r

Οι αποστάσεις...Κ.Ρο.

 Οι αποστάσεις...

Κρατάνε ζωντανά τα όνειρα...

Και οι σιωπές...

Τα όμορφα λόγια!

k.r

Να αγαπηθούμε...Κ.Ρο.

 Να αγαπηθούμε...

Χωρίς ταυτότητα...

Χωρίς ονοματεπώνυμο...

Προσπερνάμε...

 Προσπερνάμε  βιαστικά...

Χαμένοι στις σκέψεις μας...

Πόσα σ' αγαπώ χαθήκαν  έτσι;

k.r

Ζητούσες...Κ.Ρο.

 Ζητούσες να αναδυθείς... 

Μα πως;

Αφού φοβόσουνα τις καταδύσεις;

k.r

Έιναι στιγμές...Κ.Ρο.

 Είναι στιγμές...

Την ψυχή μου επιθυμώ...

Να παραδώσω...

Κάπου να ξαποστάσει... 

Χωρίς υποκρισία...

Φόβο...

Ψέμα...

Εκμετάλλευση...

 Να ξαναγίνει αθώα!

k.r

Έπιασε βροχή!Κ.Ρο.

 Έπιασε βροχή...

Έτρεξες τα όνειρα να μαζέψεις...

Μήπως και βραχούν...

Πρόλαβε ο Βαρδάρης...

Τα φύσηξε μακριά!

k.r

Όμορφα ταξίδια...Κ.Ρο.

 Τα πιο όμορφα ταξίδια...

Εκείνα της ψυχής...

Που για το τίποτα αγαπάς...

Χωρίς λόγο και σκοπό...

Χωρίς να θέλεις, να ζητάς...

Αυτά είναι που μένουν...

Τα άλλα εντυπώσεις...

Γρήγορα φεύγουν!

k.r

Φεγγάρια... Κ.Ρο.

 Φεγγαρια που δεν προλαβαν...

πανσεληνοι να γινουν...

λουλουδια τ αρωμα τους...

δεν προλαβαν να χαρισουν...

Ανθρωποι το ειναι τους...

δεν προλαβαν να γνωρισουν...

Ζωη σταλαγματια...

κι ωκεανος ο κοσμος. 

k.r

Αν δεν φανείς...Κ.Ρο.

 Και αν δεν φανείς...

Και τ όνειρο έχει ξεθωριάσει...

Και αν θολή ανάμνηση...

Τα σ αγαπώ μου γίνουν...

Δεν πειράζει!

Καλύτερος άνθρωπος θα έχω γίνει!

k.r

Ευχές...Κ.Ρο.

Προσμονές...

Ευχές βροχή...

Ελπίδες πλημμύρα...

Άρχισαν να κουράζονται κι αυτές...

Κρυφά σα να σου λένε...

Άνθρωπε σταμάτα...

Τα λόγια σου δεν έχουν αξία,..

Στρέψου εντός σου...

Μη μένεις στην επιφάνεια...

Όσο η ύλη σε καθορίζει...

Μονάχα προβλήματα θα συναντάς...

Είσαι παραπάνω από σκυλί , γλείφει τ αφεντικό για μια λειχουδιά...

Οι εξουσιαστές σου το γνωρίζουν...

Είσαι προβλεπόμενος γι αυτό διαχειρίσιμος...

Γίνε απρόβλεπτος...

Γίνε η ουσία σου...

Πώς θα γίνεις επανάσταση;

Γίνε ο βαθύς εαυτός σου...

Μέρος του σύμπαντος είσαι...

Ενώσου με τους συνανθρώπους...

Περαστικοί είμαστε, αυτό μας ενώνει...

Πίσω τι θ αφήσουμε;

Του χρόνου πάλι θα εύχεσαι...

Χωρίς βήμα μπροστά.

k.r

Σ αγάπησα! Κ.Ρο

 Σ αγάπησα ...

Αθόρυβα και ταπεινά...

Χωρίς κραυγές και ζήτω...

Σ αγάπησα...

Χωρίς να ζητώ...

Να θέλω, να μετράω...

Σ αγάπησα...

Με σιωπή και βλέμμα αληθινό...

Σ αγάπησα...

Λεύτερη να περπατάς...

Να βρίζεις, να κλωτσάς...

Και όποτε ζητάς, γαλήνη να  προσφέρω...

Σ αγάπησα...

Γι αυτά που προσπαθείς...

Παλεύεις και αξίζεις...

Μα κάποιοι σου τα στέρησαν...

Σ αγάπησα...

Για τα σκοτάδια σου, και το κρυμμένο Φως σου!

k.r

Ανέμελο περπάτημα...Κ.Ρο.

 Το ανέμελο περπάτημα ...

Δίχως σκοπό...

Δεν θέλεις κάπου να φτάσεις...

Κανείς δεν σε περιμένει...

Το σώμα σου, η ψυχή σου...

Δίχως σκέψεις...

Τι αθωότης! 

k.r