ΕΡΩΤΙΚΟ.
Τόσο εύθραυστη...
Πώς να σ' αγγίξω...
σιωπή έμοιαζες
Που έσπασε μέσα στην νύχτα...
Από τό θρόισμα των φύλλων μιας λεύκας.
Κουβαλούσες στο σώμα σου
Όλα τα δίσεκτα έτη του αιώνα.
κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου