Δεν ειναι... Kωνσταντίνος Ρω.

Δεν ειναι...
που μικρυνε η πολη...
ειναι εμεις...
που μεγαλωνουμε...
και καθε τι που ζουμε...μικρο φανταζει...
κατι μας θυμιζει...
και μελαγχολουμε.

Να ακούς την ψυχή σου...Κωνσταντίνος Ρω.

Να ακούς την ψυχή σου σου δείχνει τον προορισμό.
Μακριά από προσπάθειες και λόγια εντυπωσιασμού...
που το Εγώ φουσκώνουν...
μακριά από προσμονές...
η ψυχή σε ταξιδεύει σε λιμάνια απάνεμα και τόπους...
όπου ο χρόνος χορεύει στον ρυθμό σου...
και η ύπαρξη με παιδί μοιάζει...
που ανέμελα παίζει με την ζωή. Κωνσταντίνος Ρω.

Εξομολόγηση... Κωνσταντίνος Ρω.

Πόσα όμορφα σου είπα λόγια...
όταν η μοναξιά με κύκλωσε.
Για πόσα αστέρια σου μίλησα...
όταν μικρός κι ασήμαντος ένοιωσα.
Πόσες γλυκές κουβέντες ...
έβαλε η απόγνωση στα χείλη μου...
κι εσύ με πίστεψες ...
μα με το πρώτο φως της αυγής...
ξένος ξύπνησα κοντά σου και σαν κλέφτης έφυγα.
Τι σου είναι η ψυχή...
λίγο ησυχάζει...
μετά αναζητά...
δύναμη ψάχνει...
εύκολα δεν στεριώνει. Κωνσταντίνος Ρω.

Η καταδίκη του ένοχου...

Η καταδίκη του ένοχου δεν πρέπει ποτέ να είναι για πάντα

Η δυσπιστία φυλακίζει τους ανθρώπους στις ατέλειες και τους περιορισμούς τους, ενώ η εμπιστοσύνη μπορεί να τους αφήσει ελεύθερους. Όταν κάποιος συμπεριφέρεται άσχημα, ακόμα και αν έχει διαπράξει εγκλήματα, γιατί να τον μεταχειρίζεστε σαν να ήταν υποχρεωμένος να τα επαναλαμβάνει για πάντα; Οι πράξεις τους ανήκουν στο παρελθόν και το παρελθόν δεν πρέπει να συγχέεται με την αιωνιότητα.

Κάποιος έχει κάνει λάθος, είναι αλήθεια, αλλά οι άσχημες πράξεις τους έλαβαν χώρα σε μια στιγμή της ιστορίας. Έκτοτε, μπορεί να έχουν βελτιωθεί και να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους. Δεν πρέπει να επικεντρωθούμε σε παρελθόντα γεγονότα, αλλά πρέπει να εξετάσουμε το παρόν και ιδιαίτερα το μέλλον. Αυτός είναι ο τρόπος των σοφών και των μυημένων, που έχουν μια πολύ ευρύτερη κατανόηση της ζωής. Γνωρίζουν ότι η εξέλιξη είναι ο νόμος της ζωής και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ποτέ δεν καταδικάζουν τους ανθρώπους για πάντα, επειδή ο Θεός συνεχίζει να εργάζεται πάνω τους και μέσα τους.

Όμρααμ Μίκαελ Άιβανχοφ

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ του Atman Nityananda.

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Η πλειοψηφία των ανθρώπων στις μέρες μας περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ζουν στην επιφάνεια της ζωής ταυτισμένοι με τις εξωτερικές μορφές και τα αντικείμενα. Ακολουθούν ένα τρόπο ζωής που προκαλεί πολύ πόνο και δυστυχία στους ανθρώπους αλλά και σε όλα τα έμβυα όντα και δημιουργεί αδιέξοδα.

Ταυτόχρονα όμως η ανθρωπότητα περνάει, την πιο κρίσιμη περίοδο στην ιστορία της. Μια μεγάλη αλλαγή έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει στο επίπεδο της συνειδητότητας η οποία θα γίνει περισσότερο φανερή στα επόμενα χρόνια. Η ανθρωπότητα πρόκειται να περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας. Αυτό όμως δεν θα γίνει με ανώδυνο τρόπο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα συνεχίσουν να ζουν στην ασυνειδησία. Ασυνειδησία είναι να πιστεύει κανείς ότι είναι μόνο το σώμα και ο νους και να αγνοεί την αληθινή του ταυτότητα που είναι αιώνια Ύπαρξη, αγνή συνειδητότητα. Ασυνειδησία είναι να είναι κανείς ταυτισμένος τις σκέψεις, τα συναισθήματα το σώμα του και να αντλεί την ταυτότητα του μέσα από αυτά. Ασυνειδησία είναι να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας ως μέσα για την ικανοποίηση των εγωικών αναγκών μας και να συγκρουόμαστε με αυτούς όταν είναι εμπόδια σε αυτό. Ασυνειδησία είναι να ικανοποιούμε μόνο της ανάγκες του νου και του σώματος για αισθησιακή απόλαυση, αγνοώντας τις ανάγκες της ψυχής μας.
Αυτή η ταύτιση του με το σώμα και το νου δημιουργεί το «εγώ» και «το δικό μου», δημιουργεί προσκόλληση σε όλα τα εξωτερικά αντικείμενα και απομόνωση ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η αυξανόμενη ταύτιση με τις μορφές και η αναζήτηση της ευτυχίας στην απόλαυση των υλικών αγαθών θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερο πόνο, δυστυχία και αδιέξοδα, στα επόμενα χρόνια.