Έτσι σπάταλα που έζησα...
Παρορμητικά...
Μεγαλόψυχα..
Αθώος και ένοχος μαζί...
Θαρρώ πως έναν ευτυχισμένο θάνατο αναζητούσα...
Παρά μια ευτυχισμένη ζωή.
Κωνσταντίνος Ρο.
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου