Σε περιμένω...
Στην σιωπή του δάσους...
Εκεί που οι άνθρωποι...
Δεν ψάχνουν δικαιολογίες ν αγαπηθούν...
Χωρίς ταυτότητες...
Χωρίς ονοματεπώνυμα...
Χωρίς παρελθόν...
Χωρίς μέλλον...
Αγαπιούνται!
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου