Σοφέ, πως μπορώ να καταλάβω αν ένας άνθρωπος αξίζει;
Σοφός: Μία ερώτηση αρκεί. Ρώτησέ τον τι θα ήθελε να αλλάξει τριγύρω του. Αν ξεκινήσει από τους άλλους και όχι από τον ίδιο, καλύτερα να φύγεις. κ.ρ Κωνσταντίνος Ρο.
Σοφέ, πως μπορώ να καταλάβω αν ένας άνθρωπος αξίζει;
Σοφός: Μία ερώτηση αρκεί. Ρώτησέ τον τι θα ήθελε να αλλάξει τριγύρω του. Αν ξεκινήσει από τους άλλους και όχι από τον ίδιο, καλύτερα να φύγεις. κ.ρ Κωνσταντίνος Ρο.
Και τι είναι ευτυχία; ρώτησε...
Να παίρνεις σοβαρά τον εαυτό σου.
Λίγα λόγια...
Λίγα χαμόγελα....
Πράξεις εκεί που μπορείς...
Να μην επιδιώκεις συμπάθειες και εντυπώσεις...
Να μιλάς χωρίς φόβο μέχρι σημείου αντιπάθειας...
Να μην περιμένεις να σου δώσει κανένας τίποτα, εκτός από τον εαυτό σου...
Να γνωρίζεις πως κανείς δεν σου χρωστάει τίποτα...
Να δίνεις επειδή θέλεις, και όχι γιατί περιμένεις να πάρεις...
Όχι βαρύτητα στις φιλίες γιατί υπάρχουν και οι ανατροπές.
Οχι στα φτηνά συναισθήματα που σκοπό έχουν τον εγκλωβισμό του άλλου...
Τι άλλο να είναι η ευτυχία; κ.ρ
Έγιναν επικίνδυνοι οι δρόμοι.
Η θα σκοντάψεις πάνω σε μια διαπίστωση...
η θα γλυστρίσεις με καμιά άποψη...
η κάποια ιδέα θα πέσει και θα σε χτυπήσει.
πράξεις τίποτα.
Επικίνδυνοι έγιναν οι δρόμοι.κ.ρ
Κάποιος με ένα χειροκρότημα...
Γκρεμίστηκε από ψηλά...
Άλλος αναθάρρησε και έβγαλε φτερά...
Κάποιος με ένα σ' αγαπώ, έλαμψε η μορφή του...
Και άλλος έφυγε μακριά, δεν τ' άντεξε η ψυχή του. κ.ρ
Απουσιάζω απ' αυτά που λέω...
Ποια βεβαιότητα;
Ποια σιγουριά;
Ίσως μια ηλιαχτίδα νάμαι..
Ένας βράχος που σκάει πάνω του το κύμα...
Πάντα οι πτήσεις μου άρεσαν...
Σαν έβλεπα θαλασσοπούλια...
Τα φεγγάρια μόνα τους γεμίζουν...
Δεν περιμένουν κάτι. κ.ρ
.
Στις πτώσεις σου...
θα λυπηθούν...
με ένα χειροκρότημα εντός τους να χορεύει.
Στις ανόδους σου...
θα χειροκροτούν...
με μια λύπη μέσα τους να κλαίει.κ.ρ
Δεν είναι η θάλασσα που ρηχαίνει...
Είναι εμείς που ψηλώνουμε...
Αργα και σταθερά η ζωή...
Σε οδηγεί στην πολύτιμη σιωπή...
Στα πάντα που σου προσφέρει το τίποτα...
Δεν ζητάς...
Δεν περιμένεις...
Και να η αποκάλυψη! κ.ρ
Και ήρθε η αγάπη άπλετη...
Μικρό παιδί ακόμα...
Σε έλουσε και σ έπνιξε...
Άργησες φτερά να βγάλεις...
Μα η ζωή σκληρή...
Όλα στη ζυγαριά τα βάζει...
Θέλεις ν αγαπηθείς; Ρώτησε...
Το τίμημα πρέπει να πληρώσεις. κ.ρ
Κι αυτός ο Δεκέμβρης θα πνιγεί Μες σε πολύχρωμες ευχές Και πλαστικές γιρλάντες Χαμόγελα πυροτεχνήματα κι αγάπες της μίας μέρας. κ.ρ