Απουσιάζω απ' αυτά που λέω...
Ποια βεβαιότητα;
Ποια σιγουριά;
Ίσως μια ηλιαχτίδα νάμαι..
Ένας βράχος που σκάει πάνω του το κύμα...
Πάντα οι πτήσεις μου άρεσαν...
Σαν έβλεπα θαλασσοπούλια...
Τα φεγγάρια μόνα τους γεμίζουν...
Δεν περιμένουν κάτι. κ.ρ
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου