Δεν είναι η θάλασσα που ρηχαίνει...
Είναι εμείς που ψηλώνουμε...
Αργα και σταθερά η ζωή...
Σε οδηγεί στην πολύτιμη σιωπή...
Στα πάντα που σου προσφέρει το τίποτα...
Δεν ζητάς...
Δεν περιμένεις...
Και να η αποκάλυψη! κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου