Θα τρέξω σ' αυτούς

Που τίποτα δεν θέλουνε να πούνε

Τίποτα δεν θέλουνε ν ακούσουν

Αρνητές της ζωής

Είναι αυτοί που βαθιά την αγάπησαν

Πουθενά δεν την βρήκαν.

κ.ρ

 Κάναμε όνειρα

Με τον χρόνο να τελειώνει

Τέλειωσε η ζωή

Μαζί και τα όνειρα.

κ.ρ

 Κάποτε

Θα σωπάσουμε

Ο απολογισμός θα ειναι

Διαμαρτυρίες

Δικαιολογίες

Ανείπωτα

Και μια απέραντη μοναξιά.

κ.ρ

 Έναν δικό μου άνθρωπο να έχω

Να λέει πως με ξέρει

Κι ας μη με ξέρει

Κάτι είναι κι αυτο

Έτσι κι αλλιώς

Ξένοι μεταξύ ξένων πορευόμαστε

Χρυσό το ψέμα κάνουμε

Να μοιάζει με αλήθεια.

κ.ρ

 Την ατόφια σου ψυχή

Να προστατεύεις

Μη την σπαταλας

Λοιδορούνται

Συκοφαντούνται

Χλευάζονται

Δεν αγαπιούνται εύκολα

Ούτε και φανερά

Οι ατόφιες ψυχές.

κ.ρ

 Ένα κερί απέμεινα

Σε μακρινό ξωκλήσι

Μ ανάβουν οι προσκυνητές

Οι άνεμοι με σβήνουν.

κ.ρ

 Νυχοπατώντας τις νύχτες

Τους λαβυρίνθους του μυαλού μου

Επισκέπτεσαι

Η ανάσα σου ζεστή

Το βλέμμα σου υγρό

Με σκέφτεσαι σε ρωτάω;

Ναι απαντάς

Κι έτσι γαλήνια αποκοιμιέμαι.

Κ.Ρ.

 Σε πλησίασα

Σαν φύλλο που ακούμπησε στο χώμα

Σαν πουλί

Που κάθησε πάνω στο κλαδάκι

Αθόρυβα

Είδα τις λίμνες

Των δακρυσμένων σου ματιών.

Κωνσταντίνος Ρο.

 Και όταν, όλα τριγύρω 

Θα έχουν καταρρεύσει

Δεν θα έχω που να σταθώ

Το τελευταίο αληθινό φιλί σου

Φύλαξε το, πολύτιμο σαν φυλακτό

Να μου το δώσεις.

Κωνσταντίνος Ρο

 Τι να τα κάνω τα φεγγάρια

Τα μάτια σου με φώτιζαν τις νύχτες

Λείπεις!

Κωνσταντίνος Ρο

 Ότι έμαθα...

Μου το έμαθαν οι πέτρες...

Οι έρημοι δρόμοι και τ' αδέσποτα...

Με στροβίλισαν  άνεμοι ,περιπλανήθηκα...

Λαβωμένο αγρίμι στην άγρια πόλη...

Κιθάρες,γέλια και τραγούδια σε υπόγεια υγρά...

Φτηνό κρασί του λίτρου,  εφήμεροι έρωτες...

Σκληρή σιωπή,πέτρα ψυχή, πάλι φευγιό...

Rock bars, ανούσια λόγια, λιώμα το χάραμα με εβρισκε, ένα σκυλί  μ'ακολουθούσε 

Πάντα μέσα μου, κρυμμένο ένα λουλούδι...

Το φύλαγα για την αγάπη. κ.ρ