Έναν δικό μου άνθρωπο να έχω
Να λέει πως με ξέρει
Κι ας μη με ξέρει
Κάτι είναι κι αυτο
Έτσι κι αλλιώς
Ξένοι μεταξύ ξένων πορευόμαστε
Χρυσό το ψέμα κάνουμε
Να μοιάζει με αλήθεια.
κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου