Σαν ερθει η ωρα...

και την γλυκια κουραση νιωσεις της ζωης...

τα λογια των ανθρωπων ομοια σου μοιαζουν...

ρουχα φθαρμενα σου θυμιζουν και παλια...

  εχεις ξεφυγει απ τις χαρες...

και οι λυπες δεν σε πιανουν...

την φυση αρχισες ν αγαπας...

και μεσα της θέλεις να περπατας...

το μονοπατι του εαυτου σου ειναι αυτο...

που δυσκολα το βρηκες.κ.ρ

 Μείναμε μονάχοι...

βλέπεις οι ζωές μας...

δεν έμοιαζαν με των πολλών...

δεν είχαν καθωσπρεπισμό και "σοβαρότητα"

είχαν περιπέτεια

 δεν πειράζει...

βλέποντας τα δυο σου μάτια...

και διαβάζοντας ποιήματα σου

νιώθω τον κόσμο να μου χαμογελά ξανά!

Ναυαγός. Κ. Ρο.

 Ναι!

Ναυάγησα μέσα στα δύο σου μάτια...

Δεν θέλησα να σωθώ...

Στεριά δεν γύρεψα!

ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ...

 Τα πρωινά...

Περπατώ στην αδιάφορη

Επιφάνεια της ζωής...

Πλαστικά χαμόγελα...

Να πετύχω ψεύτικους σκοπούς

Τις νύχτες...

Δραπετεύω από το κελί...

Ζω στο όνειρο...

Να καταφέρω να ζήσω...

Αληθινός...

Όχι με το στανιό χαρούμενος...

πόσο χαρούμενος  να είσαι...

Με τόση υποκρισία...

Η χαρά είναι υπόθεση των υποκριτών

Η θλίψη των αληθινων.

ΣΤΟ ΚΑΦΕ.

 

Πηγαίνω στο καφέ των μόνων

Εδώ όλοι μοναχοί πινουν τον καφέ τους

Και όσοι  με παρέα...

Μοναχοί  κι αυτοί...

Εδώ σκοτώνω τις ώρες 

Τα χρόνια..

Κ.Ρ

ΓΥΜΝΗ ΨΥΧΗ.

 Γυμνή ψυχή μου...

Τα ντυμένα λόγια μου ακούς...

Και γελάς!

ΜΕ ΡΩΤΑΣ.

 

Με ρωτάς πώς τα περνάω...

Τι να σου πω...

Καλά;.

Άσχημα;

Απλά περιμένω...

Πάντα περίμενα...

Μη ρωτήσεις τι...

Πάντα κάτι περίμενα...

Με μια γεύση γλυκόπικρη στο στόμα.

κ.ρ

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ.

 Σε περιμένω...

Στην σιωπή του δάσους...

Εκεί που οι άνθρωποι...

Δεν ψάχνουν δικαιολογίες  ν αγαπηθούν...

Χωρίς ταυτότητες...

Χωρίς ονοματεπώνυμα...

Χωρίς παρελθόν...

Χωρίς μέλλον...

Αγαπιούνται!

Υπήρχα...Κ.Ρο.

 Υπήρχα αληθινά...

Μοναχά εκεί που δεν υπήρχα...

Τις νύχτες...

Αστέρι φλεγόμενο....

το ανέφικτο  ζούσα...

Τα πρωινά, τις στάχτες μου μάζευα. κ.ρ

Εξομολόγηση. Κ. Ρο.

 Και μη θαρρείς

Αν βλέπεις λίγο φως σε ότι γράφω...

Σκοτάδια ήταν που εξομολογήθηκαν. κ.ρ

ΜΟΥ ΕΙΠΑΝΕ. Κ.ΡΟ

 

Έγινες παράξενος μου είπανε...

Έγινα ο εαυτός μου τους είπα...

Δεν χαμογελάς μου είπανε...

Αγάπησα τις θλίψεις μου τους είπα

Μονάχος πάντα περπατάς μου είπανε...

Δεν Μ ενοχλεί ο θάνατος τους είπα..

Φίλους δεν έχεις πια μου είπανε..

Έχω τον εαυτό μου τους είπα.