Μονάχα να σε συναντήσω!Κ.Ρο

 Θα βάψω τους δρόμους κόκκινους...

Όχι με αίμα θανάτων...

Μα με αγάπης αίμα...

Χιλιόμετρα ξυπόλητος θα τα τρέξω...

Ίχνη αγάπης απ' τις πληγές...

Πίσω μου θ αφήσω...

Μονάχα να σε συναντήσω!

k.r

Ότι...Κ.Ρο.

 Ότι κι αν είπα...

Ότι κι αν έγραψα...

Ότι κι αν έπραξα...

Ένα κομμάτι αληθινής αγάπης έψαχνα!

 k.r

Μίλα μου.Κ.Ρο.

 Μίλα μου για την βροχή...

Να σου μιλώ για ήλιο...

Κι  δυο  μαζί για σύννεφα που ταξιδεύουν.

k.r

Δεν χαθήκαμε!Κ.Ρο.

 Να μην χαθούμε είπες!

το δικό σου να μην χαθούμε...

Δεν έμοιαζε των άλλων των υποκριτών...

Που το λένε βιαστικά, μόνο και μόνο να εξαφανιστούν...

Κραυγή αγωνίας ήταν...

Και δεν χάθηκα...

Δεν χάθηκες...

Δεν χαθήκαμε!

k.r

Εμείς...Κ.Ρο.

 ΕΜΕΙΣ...

Εμείς οι σκοτεινοί...

Μέσα απ' τα σκοτάδια μας...

Ποθούσαμε ζωή...

βλέμμα υγρό...

Χαμόγελο πικρό...

κι' ένα κρυμμένο μυστικό...

Βιώναμε πολλά...

λέξη δεν έβγαινε καμμιά...

Εμείς οι σκοτεινοί...

  το πως ψάχναμε και το γιατί...

Δέκτες ευαίσθητοι...

ευάλωτοι  και εύθραυστοι...

Εμείς οι σκοτεινοί...

Που να χωρέσουμε εμείς...

Απέραντες οι αγκαλιές μας....

χρυσές τριγύρω  οι φυλακές μας

k.r

Ο ήλιος...

 Η μέρα ξημέρωσε...

Τα μάτια μου άνοιξα...

Πελώριος ο ήλιος, με περίμενε καρφωμένος στον ουρανό...

Τίποτα δεν ζητούσε, μονάχα ένα χαμόγελο μου.

Αν ψάχνεις...Κ.Ρο.

 Αν ψάχνεις κορμί να ξεδιψάσεις...

Πέρνα μια βόλτα απ' την ψυχή...

Αν όχι...

Γρήγορα πάλι θα διψάσεις...

Και άλλο κορμί θα ψάχνεις.

k.r

Οι καθωσπρέπει.Κ.Ρο.

 Εσείς οι καθωσπρέπει...

Που γνωρίζετε καλά από πρέπει...

Αφήστε εμάς τους φαντασμένους...

Να αγαπάμε τους χαμένους.

Εσείς οι καθωσπρέπει...

η ζωή σας σε μια γυάλα...

Μα οι δικές μας οι ψυχές...

Με την ζωή έπαιζαν μπάλα...

Εσείς οι καθωσπρέπει...

Πάντα στο μέτρημα, και όλα στο ζύγι...

Εμείς όμως δεν θέλαμε...

η ζωή να μας ξεφύγει.

k.r.

Οι βόλτες...Κ.Ρο

 Είναι κι αυτές οι βόλτες...

Που κάνεις στην σκέψη μου...

Φορές με βασανίζει η απουσία σου...

Άλλες με γαληνεύει και μόνο η ύπαρξή σου...

Έστω και μακριά μου...

Πόσο απέχει το βάσανο από την γαλήνη;

k.r

Ήταν στιγμές

 Ήταν στιγμές...

Που τόσο κοντά ερχόμασταν...

Άλλες...

Τόσο μακριά...

Δεν είχαμε σπάσει τις αλυσίδες...

Που  κρατούσαν δέσμιες τις ψυχές μας.

k.r

Μας περιμένουν...Κ.Ρο.

 Θάλασσες...

Περιμένουν...

Να μας ταξιδέψουν...

Σ' ανθισμένες πολιτείες...

Εκεί που οι λέξεις μοσχοβολάνε....

Δυόσμο, ρίγανη και μέντα....

Ήλιοι χρυσοκίτρινοι...

Την ψυχή μας περιμένουν να ζεστάνουν....

Τις παγωμένες νύχτες...

Άνεμοι ολόφρεσκοι...

Να φυσήξουν περιμένουν...

Την θλίψη να πάρουν μακριά...

Ποταμοί κρυστάλλινοι ....

Να κυλήσουν περιμένουν, τις ψυχές ....

Να καθαρίσουν...

Μα εσύ ως τότε να γελάς.

k.r