Κωνσταντίνος Ρο
Η μέρα ξημέρωσε...
Τα μάτια μου άνοιξα...
Πελώριος ο ήλιος, με περίμενε καρφωμένος στον ουρανό...
Τίποτα δεν ζητούσε, μονάχα ένα χαμόγελο μου.
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου