Θάλασσες...
Περιμένουν...
Να μας ταξιδέψουν...
Σ' ανθισμένες πολιτείες...
Εκεί που οι λέξεις μοσχοβολάνε....
Δυόσμο, ρίγανη και μέντα....
Ήλιοι χρυσοκίτρινοι...
Την ψυχή μας περιμένουν να ζεστάνουν....
Τις παγωμένες νύχτες...
Άνεμοι ολόφρεσκοι...
Να φυσήξουν περιμένουν...
Την θλίψη να πάρουν μακριά...
Ποταμοί κρυστάλλινοι ....
Να κυλήσουν περιμένουν, τις ψυχές ....
Να καθαρίσουν...
Μα εσύ ως τότε να γελάς.
k.r
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου