Κωνσταντίνος Ρο
Με μια γεύση θανάτου στα χείλη...
Και την αίσθηση του μάταιου...
Να κυλάει στις φλέβες...
Συνεχίζω και ζω.
Κωνσταντίνος Ρο.
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου