Είμαστε...
τα ανείπωτα...
Και τα κρυμμένα μυστικά...
Που θάψαμε στους κήπους της ψυχής μας...
Για ψεύτικους ήλιους μιλούσαμε...
Και είμασταν όμορφες και άγριες νύχτες.
Κωνσταντίνος Ρο.
Να λαφρύνω... Να λαφρύνω... κάποια άνοιξη... πουλάκι να πετάξω και να φύγω... Εκεί που δεν ρωτάνε ,σωπαίνουν κι αγαπάνε... Μονάχα τραγουδ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου