Κωνσταντίνος Ρο
όμορφος είν'ο κόσμος που έφτιαξα με κόπο...
Και μέσα του κατοικώ...
Που και που σκοτώνω καμμιά θλίψη...
Που πάει να μπει, απ' τ' ανοιχτό παράθυρο.
k.r
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου