Κωνσταντίνος Ρο
Αυτό το λίγο που μου δόθηκε...
Το δαφνοστεφανώνω...
Σαν κόρη οφθαλμού το προσέχω...
Με πολύχρωμα χρώματα το βάφω...
Σ αυτό το λίγο μια μέρα θα κατοικήσουμε...
Και κάτι μεγάλο φωτεινό θα φτιάξουμε!
k.r
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου