Απουσιάζω απ' αυτά που λέω...
Ποια βεβαιότητα;
Ποια σιγουριά;
Ίσως μια ηλιαχτίδα νάμαι..
Ένας βράχος που σκάει πάνω του το κύμα...
Πάντα οι πτήσεις μου άρεσαν...
Σαν έβλεπα θαλασσοπούλια...
Τα φεγγάρια μόνα τους γεμίζουν...
Δεν περιμένουν κάτι. κ.ρ
.
Στις πτώσεις σου...
θα λυπηθούν...
με ένα χειροκρότημα εντός τους να χορεύει.
Στις ανόδους σου...
θα χειροκροτούν...
με μια λύπη μέσα τους να κλαίει.κ.ρ
Δεν είναι η θάλασσα που ρηχαίνει...
Είναι εμείς που ψηλώνουμε...
Αργα και σταθερά η ζωή...
Σε οδηγεί στην πολύτιμη σιωπή...
Στα πάντα που σου προσφέρει το τίποτα...
Δεν ζητάς...
Δεν περιμένεις...
Και να η αποκάλυψη! κ.ρ
Και ήρθε η αγάπη άπλετη...
Μικρό παιδί ακόμα...
Σε έλουσε και σ έπνιξε...
Άργησες φτερά να βγάλεις...
Μα η ζωή σκληρή...
Όλα στη ζυγαριά τα βάζει...
Θέλεις ν αγαπηθείς; Ρώτησε...
Το τίμημα πρέπει να πληρώσεις. κ.ρ
