ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ. Κ.ΡΟ

 Άκου τις σιωπές σου και  να τις αγαπάς. Δεν είναι που δεν έχεις κάτι να πεις, είναι που θέλεις να είσαι συνεπής με τον εαυτό σου.

ΦΩΣ Κ.ΡΟ

 Τι κι'αν ζούσες στα σκοτάδια...

Σε μένα έφερνες το Φως! κ.ρ

ΕΝ ΘΥΜΗΣΗ.Κ.ΡΟ

 ΕΝΘΥΜΗΣΗ.

Ακόμα θυμάμαι

Το βαρύ ξύλινο  τραπέζι στο σαλόνι...

ένα παιδί  κάτω...

Να κρατάει το αεροπλανακι

και να ονειρεύεται πως πετάει!κ.ρ

ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ ΠΟΛΛΑ!

 Με κούρασες κόσμε...

Δεν ζήτησα  πολλά...

Μια αγάπη...

Ένα αηδόνι το χάραμα...

Και μια σιωπή! κ.ρ

ΚΙ 'ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΕΤΕ.Κ.ΡΟ

Κι εσείς που λέτε...

Πως ξέρετε ποιοι είστε...

Βοηθήστε κι εμάς να βρούμε...

Ένα κομμάτι του χαμένου μας εαυτού. κ.ρ

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ.Κ.ΡΟ

 

Απ' τα κουρέλια της ψυχής μας...

Να φτιάξουμε έναν όμορφο κόσμο...

Τον δικό μας!  κ.ρ

ΜΕ ΜΙΑ ΝΤΡΟΠΗ.Κ.ΡΟ

 Με μια ντροπή...

Σκαρφαλωμένη στο πρόσωπο της...

Δεν έλεγε εύκολα το σ' αγαπώ...

όταν το έλεγε, ήταν βαθύ και ειλικρινές...

αυτή η ντροπή ήταν η γοητεία της..

Και έδειχνε τον καλό της χαρακτήρα. κ.ρ

ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ.Κ.ΡΟ

 Το σ' αγαπώ το παίρνει ο άνεμος...

Αν δεν ραγίζει η ψυχή ...

Την ώρα που το λες! κ.ρ

ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ. Κ.ΡΟ

 Και ότι πραγματικά...

Αξίζει να ειπωθεί...

Πουθενά δεν θα τ'ακούσεις.κ.ρ

ΚΕΝΤΡΟ ΥΠΑΡΞΗΣ. Κ.ΡΟ

 Και όσο έφτανα στο κέντρο της ύπαρξης...

Τα σκοτάδια πύκνωναν...

Οι χαρές λιγόστευαν...

Έβλεπα καθαρά το ψεύτικο...

Την υποκρισία...

Έβλεπα πως ζούσαν με υποκατάστατα . κ.ρ

ΧΑΜΕΝΑ ΘΕΛΩ. Κ.ΡΟ.

 

Με ενα μη...

με ενα πρεπει...

με ενα θα δουμε...

με ενα τα λεμε...

με ενα ισως...

με ενα μπορει...

με ενα μαλλον...

με ενα δεν εχω χρονο...

τα χρονια πληγωσαμε.

Ψιθυρισε το τραγουδι...

των χαμενων σου θελω! κ.ρ