Κωνσταντίνος Ρο
ΕΝΘΥΜΗΣΗ.
Ακόμα θυμάμαι
Το βαρύ ξύλινο τραπέζι στο σαλόνι...
ένα παιδί κάτω...
Να κρατάει το αεροπλανακι
και να ονειρεύεται πως πετάει!κ.ρ
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου