Και όσο έφτανα στο κέντρο της ύπαρξης...
Τα σκοτάδια πύκνωναν...
Οι χαρές λιγόστευαν...
Έβλεπα καθαρά το ψεύτικο...
Την υποκρισία...
Έβλεπα πως ζούσαν με υποκατάστατα . κ.ρ
Να λαφρύνω... Να λαφρύνω... κάποια άνοιξη... πουλάκι να πετάξω και να φύγω... Εκεί που δεν ρωτάνε ,σωπαίνουν κι αγαπάνε... Μονάχα τραγουδ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου