Τα λόγια των επηρμενων...
Η φορεσιά τους είναι...
Να ντύσουν την ψυχρή ψυχή τους.
Μη φοβηθείς...
Μια απουσία είμαι...
Δεν είμαι οι λέξεις μου...
Ούτε οι σιωπές μου...
Το στραφτάλισμα του ήλιου πάνω στην θάλασσα...
Τα μακροβούτια των γλάρων...
Υπάρχω...
Μέσα από αισθήσεις.
Κωνσταντίνος Ρο.
Κλαδάκια μοιάζουμε...
Ο άνεμος σαν φυσήξει...
Μας φέρνει κοντά...
Μετά πάλι μακριά...
Σαν άγνωστοι μεταξύ μας κοιταζόμαστε...
Περιμένοντας τον επόμενο άνεμο...
Να μας φέρει και πάλι κοντά.
Κωνσταντίνος Ρο.
Τις νύχτες...
Σιωπηλά η ψυχή...
Σε ξέφωτα περπατάει...
Και μονοπάτια φωτεινά...
Για χρόνια χαμένη...
Σε μια φυλακή από καθρέφτες...
Παραμελημένη, κουρασμένη...
Τίποτα δεν ζητούσε....
Παρά μονάχα ένα χάδι σου.
Κωνσταντίνος Ρο.
Να λαφρύνω... Να λαφρύνω... κάποια άνοιξη... πουλάκι να πετάξω και να φύγω... Εκεί που δεν ρωτάνε ,σωπαίνουν κι αγαπάνε... Μονάχα τραγουδ...