Τις νύχτες...
Σιωπηλά η ψυχή...
Σε ξέφωτα περπατάει...
Και μονοπάτια φωτεινά...
Για χρόνια χαμένη...
Σε μια φυλακή από καθρέφτες...
Παραμελημένη, κουρασμένη...
Τίποτα δεν ζητούσε....
Παρά μονάχα ένα χάδι σου.
Κωνσταντίνος Ρο.
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου