Όταν σε βρίσκεις...
Σε λόγια άλλων...
Τι ευτυχία!
Λες..
Δεν είμαι μοναχός.κ.ρ
Αθόρυβα πλησίαζε...
Σαν φύλλο που ακούμπησε το χώμα...
Σαν πουλί που πάνω σε κλαράκι κάθησε...
Σαν απουσία...
Ο καθένας τον δικό του σταυρό σηκώνει.
Έψαχνε την ελευθερία στις κραυγές...
Στις διαμαρτυρίες...
Κι αυτή κρυμμένη ήταν ...
Στην ησυχία του νου. κ.ρ
Στο πανηγύρι της χαράς με πυροβόλησαν.
Τόλμησα να χαρώ περισσότερο από τους άλλους! κ.ρ
Μέσα σε ρόλους χαμένος...
Το απόλυτο τίποτα...
Του κόσμου...
Ψάχνω να λατρέψω.κ.ρ
Αφορισμοί.
Αν ψάχνεις για κέρδος,ετοιμάσου για το επόμενο χάσιμο.
Οι ελλειμματικοί εαυτοί, αναζητούν είδωλα, μύθους και ήρωες.
Αγνάντευε τα δειλινά, κάποιοι έκαιγαν τις ανατολές ανθρώπων.
Οι δύο για να γίνουν ένας, πρέπει ο καθένας να γίνει ένα με τον εαυτό του.
Το λάθος προϋπάρχει του σωστού. Κανένα πείραμα δεν πέτυχε με την πρώτη. Αγαπησέ τα!
Από το τίποτα μαράθηκες,για το τίποτα θ ανθίσεις πάλι.
Η ελαφρότητα μας φέρνει κοντά, η σοβαρότητα απομακρύνει .
Όσο απομακρύνεσαι από τα πράγματα, βλέπεις την αστειοτητά τους.
Ο φόβος πηγάζει από έλλειψη πίστης στον εαυτό.
Η ευφυία χωρίς καμουφλάζ, τρομάζει
Ένα απλό σε καταλαβαίνω, σε κάποιον που πονάει, είναι σπρώξιμο στον γκρεμό.
κ.ρ
Αφαίρεση...
Η ύψιστη των μαθηματικών πράξη...
Τα καρφιά πετάς που σε κρατούν αιχμάλωτο...
Για δες εκείνο το πουλί με τι χαρά πετάει...
Αρχίζεις και του μοιάζεις. κ.ρ
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
Και τι να πω; γκρεμισα τις λεξεις...
δεν κτιζω αλλες φυλακές
με γκρεμισα!
ποιος ημουν αλλωστε;
αποτελεσμα επικτητων ιδεων, αναγκων και συνηθειων.
Τωρα ουτε χαρα ουτε λυπη...
χαρμολυπη η ζωη.
Τωρα ουτε ναι ουτε οχι...
παντα κατι λειπει...
παντα κατι περισσευει.
Ανεμος εγινα ταξιδευτης...
Τον Καινουργιο Ανθρωπο ψαχνω...
Οι αποστάσεις...
κρατάνε ζωντανά τα όνειρα ...
και οι σιωπές...
τα όμορφα λόγια.κ.ρ
Κι αυτός ο Δεκέμβρης θα πνιγεί Μες σε πολύχρωμες ευχές Και πλαστικές γιρλάντες Χαμόγελα πυροτεχνήματα κι αγάπες της μίας μέρας. κ.ρ