Κωνσταντίνος Ρο
Αθόρυβα πλησίαζε...
Σαν φύλλο που ακούμπησε το χώμα...
Σαν πουλί που πάνω σε κλαράκι κάθησε...
Σαν απουσία...
Ο καθένας τον δικό του σταυρό σηκώνει.
Δημοσίευση σχολίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου