Κωνσταντίνος Ρο
Αθόρυβα πλησίαζε...
Σαν φύλλο που ακούμπησε το χώμα...
Σαν πουλί που πάνω σε κλαράκι κάθησε...
Σαν απουσία...
Ο καθένας τον δικό του σταυρό σηκώνει.
Δημοσίευση σχολίου
Να λαφρύνω... Να λαφρύνω... κάποια άνοιξη... πουλάκι να πετάξω και να φύγω... Εκεί που δεν ρωτάνε ,σωπαίνουν κι αγαπάνε... Μονάχα τραγουδ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου