. Να ειπωθούν όλα: ένα ποίημα του Πωλ Ελυάρ.

Να ειπωθούν όλα: ένα ποίημα του Πωλ Ελυάρ

Ο μεγάλος ποιητής, συμπαραστάτης των αγώνων του λαού μας για την ελευθερία, εισβάλλει στην ιστοσελίδα μας με ένα ποίημά του γραμμένο πριν από εξήντα χρόνια, με τίτλο Tout dire - Να ειπωθούν όλα.

Το παν είναι να ειπωθούν όλα, και μου λείπουν οι λέξεις Και μου λείπει ο καιρός, και μου λείπει το θάρρος Ονειρεύομαι ξετυλίγω στην τύχη τις εικόνες μου Εχω άσχημα ζήσει, κι έχω μάθει άσχημα να μιλώ καθαρά. Να ειπωθούν όλα για τους βράχους, τη λεωφόρο και τα λιθόστρωτα Τους δρόμους και τους διαβάτες τους τα λιβάδια και τους βοσκούς Το χνούδι της άνοιξης και τη σκουριά του χειμώνα Το κρύο και τη θέρμη συνθέτοντας ένα και μόνο καρπό Θέλω να δείξω το πλήθος και κάθε άνθρωπο χώρια Μαζί μ΄ ό,τι τον ζωντανεύει και ό,τι τον απελπίζει Και κάτω από τις ανθρώπινες εποχές κάθε τι που φωτίζει Την ελπίδα του και το αίμα του την ιστορία του και τη λύπη του Θέλω να δείξω το τεράστιο πλήθος διαιρεμένο Το πλήθος διαμοιρασμένο όπως σε κοιμητήριο Και το πλήθος πιο δυνατό απ΄ τη σκιά του την ακάθαρτη Έχοντας γκρεμίσει τους τοίχους του έχοντας νικήσει τ΄ αφεντικά του Την οικογένεια των χεριών, την οικογένεια των φύλλων Και το περιπλανώμενο ζώο χωρίς προσωπικότητα Τον ποταμό και τη δροσιά γονιμοποιά και εύφορα Τη δικαιοσύνη όρθια την εξουσία καλά φυτεμένη (1951) Απόδοση Παναγιώτης Φραντζής, με βάση τη μετάφραση του Σπύρου Τζουβέλη Tout dire Le tout est de tout dire, et je manque de mots Et je manque de temps, et je manque d΄audace Je rêve et je dévide au hasard mes images J΄ai mal vécu, et mal appris à parler clair. Tout dire les roches, la route et les pavés Les rues et leurs passants les champs et les bergers Le duvet du printemps la rouille de l΄hiver Le froid et la chaleur composant un seul fruit Je veux montrer la foule et chaque homme en détail Avec ce qui l΄anime et qui le désespère Et sous ses saisons d΄homme tout ce qui l΄éclaire Son espoir et son sang son histoire et sa peine Je veux montrer la foule immense divisée La foule cloisonnée comme un cimetière Et la foule plus forte que son ombre impure Ayant rompu ses murs ayant vaincu ses maîtres La famille des mains, la famille des feuilles Et l΄animal errant sans personnalité Le fleuve et la rosée fécondants et fertiles La justice debout le pouvoir bien planté Pouvoir Tout Dire (1951) - Paul ÉLUARD.