Ξέρω ένα κορίτσι.Κ.Ρο.

 Ξέρω ένα κορίτσι...

Το λούζει ο ήλιος...

Την άνοιξη ανθίζει...

Το καλοκαίρι γαληνεμένη θάλασσα  μοιάζει...

Απαλό χιόνι τον χειμώνα...

Κάποτε τον θάνατο προσπέρασε...

Του γύρισε την πλάτη...

Την ζωή αγάπησε!

k.r

Από ένα αστείο...Κ.Ρο.

 Από ένα αστείο...

Μια ελαφρότητα...

Δύο άνθρωποι έρχονται κοντά...

Και μπορούν να ξεκινήσουν...

Σημαντικά πράγματα.

Στην συνέχεια αν δεν βαθύνουν  αυτό που ξεκίνησαν....

Θα εξαφανιστούν όλα!

k.r

Μην τυχόν.Κ.Ρο.

 Να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας...

Να τα εμπιστεύεστε...

Να τα σέβεστε...

Να τα αγαπάτε...

Μην τυχόν και γίνουν τίποτα ποιητές...

Όταν μεγαλώσουν!

k.r

Τις νύχτες.Κ.Ρο.

 Τις νύχτες που κοιμάμαι...

Και έχει ησυχία...

Να προσπαθείς...

Να ερμηνεύσεις...

Την ψυχή μου...

 τα ονειρά μου.

Ποτέ δεν άντεχα την φασαρία.

k.r

Γλυκιά μελαγχολία.Κ.Ρο.

 Η γλυκιά μελαγχολία...

Που έκρυβε το βλέμμα της...

Πρόδιδε την αγάπη της για την ζωή...

Που την πρόδωσε!

k.r

Διπολική διαταραχή.Κ.Ρο.

Ήταν πάντα στο επίκεντρο!

Όμορφη κοπέλα.

Μακριά πλούσια μαλλιά...

καλλίγραμα  πόδια...

μάτια μεγάλα χαμογελαστά.

Κάποιος την είχε προειδοποιήσει.

Μη μου χαλάς το όνειρο του είπε...

Άσε με να παίξω.

Τώρα, την επισκέπτεται...

καθημερινά τα απογεύματα στην ψυχιατρική κλινική. Κ.Ρ

Τραύματα! Κ.Ρο.

 Τραυματα...

πανω σε λευκες σελιδες...

θαυματα περιμενουν...

στης ψυχης τα τρισβαθα. 

k.r

.

Σε κάθε δρόμο...Κ.Ρο

 Σε κάθε δρόμο αυτής της πόλης...

κάτι έχω αφήσει...

Σε κάποιον τα χέρια μου...

Σε άλλον τα πόδια μου...

Τα λόγια μου και τις κραυγές μου...

Τις σιωπές μου...

 την ψυχή μου έσωσα, κι αυτή κουρελιασμένη ....

Κάτι είναι κι αυτό.

k.r

Δεν χάνονται...Κ.Ρο.

 Δεν χάνονται έτσι οι άνθρωποι...

Ο καθένας ψάχνει τον δικό του δρόμο ...

αυτόν που θα τον οδηγήσει...

πίσω στον εαυτό του...

για να συναντηθούν ξανά, αγνοί κι αθώοι.

k.r

Κουράστηκα...Κ.Ρο.

 ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.

Κουράστηκα να περιμένω...

Σε μια πόλη-ζόμπι μένω...

Τριγύρω όλοι φοβισμένοι ...

Σε χειρουργείο στριμωγμένοι,

Η ζωή σ' ένα φορείο, στα  επείγοντα νοσοκομείου,

Η χαρά σε απεργία ,υποταγή στην εξουσία 

όνειρα κουρελιασμένα, σε συρματόπλεγμα ριγμένα

εσύ να είσαι μακριά μου,  εγώ μέσα στην μοναξιά μου

Όχι δεν θέλουν το καλό μου, γυρεύουν μονάχα τον χαμό μου

Μία νύχτα ξερω με φεγγάρι, θα σαλπάρω κι όπου με βγάλει ,κουράστηκα.

k.r

Να δακρύζω...Κ.Ρο.

 Να δακρύζω...

Για μένα...

Για άλλους...

Στέγνωσα!

Κι εγώ που ήθελα ,να σηκώσω αυτούς που δεν μπορούσαν να περπατήσουν...

Rock n roll να χορέψουν...

Όσους να μιλήσουν δεν μπορουσαν...

Όμορφα τραγούδια να τραγουδήσουν...

Και όλους της Γης τους προδομένους...

Με χάδια κι αγάπη να πλημμυρίσουν.

k.r