Και αν δεν κατάφερα Ανατολή να γίνω...
Χρώμα από μια Δύση και να σου προσφερθώ...
Λουλούδι ν' ανθίσω, να μοσχοβολήσω...
Βροχή αν δεν κατάφερα να γίνω...
Τις θλίψεις σου να τις ξεπλύνω...
Πουλί να γίνω να πετάξω...
Την λευτεριά να νιώσουμε μαζί...
Για ποιο ποίημα να σου μιλήσω;
k.r
Και αν με δείτε αγκαλιά...
Με έναν κάδο σκουπιδιών...
Μη πείτε πως τρελάθηκα...
Είναι που αξία θέλω να δώσω...
Σε κάθε άχρηστο...
Σε κάθε πεταμένο!
k.r
Αναζητώντας την χαρά...
Νόμιζα πως ξόρκιζα την θλίψη...
Ξόδεμα ψυχής ήταν μονάχα...
Ότι διώχνεις επιστρέφει δριμύτερο...
Αγάπησα τις θλίψεις...
Χαρούμενος θλιμμένος περπατώ!
k.r
Τα καλπικα...
δεν ειναι δυσκολο ν αναγνωρισεις...
Αρκει...
να στεκεις μακρια...
απο συμφεροντα και φιλοδοξιες...
και το βλεμμα καθαριζει.
k.r
Οι αποστάσεις...
Κρατάνε ζωντανά τα όνειρα...
Και οι σιωπές...
Τα όμορφα λόγια!
k.r
Είναι στιγμές...
Την ψυχή μου επιθυμώ...
Να παραδώσω...
Κάπου να ξαποστάσει...
Χωρίς υποκρισία...
Φόβο...
Ψέμα...
Εκμετάλλευση...
Να ξαναγίνει αθώα!
k.r
Έπιασε βροχή...
Έτρεξες τα όνειρα να μαζέψεις...
Μήπως και βραχούν...
Πρόλαβε ο Βαρδάρης...
Τα φύσηξε μακριά!
k.r
Τα πιο όμορφα ταξίδια...
Εκείνα της ψυχής...
Που για το τίποτα αγαπάς...
Χωρίς λόγο και σκοπό...
Χωρίς να θέλεις, να ζητάς...
Αυτά είναι που μένουν...
Τα άλλα εντυπώσεις...
Γρήγορα φεύγουν!
k.r
