Φεγγάρια... Κ.Ρο.

 Φεγγαρια που δεν προλαβαν...

πανσεληνοι να γινουν...

λουλουδια τ αρωμα τους...

δεν προλαβαν να χαρισουν...

Ανθρωποι το ειναι τους...

δεν προλαβαν να γνωρισουν...

Ζωη σταλαγματια...

κι ωκεανος ο κοσμος. 

k.r

Αν δεν φανείς...Κ.Ρο.

 Και αν δεν φανείς...

Και τ όνειρο έχει ξεθωριάσει...

Και αν θολή ανάμνηση...

Τα σ αγαπώ μου γίνουν...

Δεν πειράζει!

Καλύτερος άνθρωπος θα έχω γίνει!

k.r

Ευχές...Κ.Ρο.

Προσμονές...

Ευχές βροχή...

Ελπίδες πλημμύρα...

Άρχισαν να κουράζονται κι αυτές...

Κρυφά σα να σου λένε...

Άνθρωπε σταμάτα...

Τα λόγια σου δεν έχουν αξία,..

Στρέψου εντός σου...

Μη μένεις στην επιφάνεια...

Όσο η ύλη σε καθορίζει...

Μονάχα προβλήματα θα συναντάς...

Είσαι παραπάνω από σκυλί , γλείφει τ αφεντικό για μια λειχουδιά...

Οι εξουσιαστές σου το γνωρίζουν...

Είσαι προβλεπόμενος γι αυτό διαχειρίσιμος...

Γίνε απρόβλεπτος...

Γίνε η ουσία σου...

Πώς θα γίνεις επανάσταση;

Γίνε ο βαθύς εαυτός σου...

Μέρος του σύμπαντος είσαι...

Ενώσου με τους συνανθρώπους...

Περαστικοί είμαστε, αυτό μας ενώνει...

Πίσω τι θ αφήσουμε;

Του χρόνου πάλι θα εύχεσαι...

Χωρίς βήμα μπροστά.

k.r

Σ αγάπησα! Κ.Ρο

 Σ αγάπησα ...

Αθόρυβα και ταπεινά...

Χωρίς κραυγές και ζήτω...

Σ αγάπησα...

Χωρίς να ζητώ...

Να θέλω, να μετράω...

Σ αγάπησα...

Με σιωπή και βλέμμα αληθινό...

Σ αγάπησα...

Λεύτερη να περπατάς...

Να βρίζεις, να κλωτσάς...

Και όποτε ζητάς, γαλήνη να  προσφέρω...

Σ αγάπησα...

Γι αυτά που προσπαθείς...

Παλεύεις και αξίζεις...

Μα κάποιοι σου τα στέρησαν...

Σ αγάπησα...

Για τα σκοτάδια σου, και το κρυμμένο Φως σου!

k.r

Ανέμελο περπάτημα...Κ.Ρο.

 Το ανέμελο περπάτημα ...

Δίχως σκοπό...

Δεν θέλεις κάπου να φτάσεις...

Κανείς δεν σε περιμένει...

Το σώμα σου, η ψυχή σου...

Δίχως σκέψεις...

Τι αθωότης! 

k.r

Να με θυμάσαι...Κ.Ρο.

 ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ...

Δεν θέλω να με θυμάσαι...

Στα επιπόλαια τσουγκρίσματα ποτηριών...

Και στις εφήμερες χαρές της μέθης...

Δεν θέλω να με θυμάσαι...

Στα πολυσύχναστα καφέ...

Και μες στους θορύβους των πολλών...

Να με θυμάσαι...

Όταν τριγύρω σου όλα καταρρέουν...

Κάτω απ' τον ξάστερο ουρανό...

Ευχή να κάνεις...

Και σαν αστέρι να πέφτω.

k.r

Και αν...Κ.Ρο.

 Και αν...

Τόσο σ αγάπησα...

Είναι που πολύ στην ζωή ονειρεύτηκα...

Γκρεμίστηκα και πόνεσα...

k.r

Θαύματα! Κ.Ρο.

 Σ'ανήλιαγα υπόγεια...

Θαύματα συμβαίνουν...

Όταν τα λούζει η αγάπη...

Ζηλεύουν οι ουρανοξύστες!

k.r

Δεν θέλω...Κ.Ρο

 Δεν θέλω να γνωρίζω...

Και τι έμαθα άραγε;

Να ξεχαστώ...

 επιθυμώ...

Κάτω απ' την αστροφεγγιά...

Όλα τα μυστικά εκεί θα βρω.

k.r

Το άστρο μου.Κ.Ρο.

 Το άστρο μου...

Το έσβησα μονάχος...

Κανείς άλλος δεν φέρει ευθύνη...

Το Φου μονάχος  τόκανα!

k.r

Ένας θλιμμένος. Κ.Ρο.

 Κάπου εκεί...

Ψηλά στον Βορρά...

Υπάρχει ένας θλιμμένος...

Του κόσμου τον πόνο κουβαλά...

Νότες στην θάλασσα φυτεύει...

Στην Γη γαλήνη περιμένει...

Κάπου εκεί...

Ψηλά στον Βορρά...

Υπάρχει ένας θλιμμένος...

Τριγύρω δεν βρίσκει την χαρά...

Το κύμα μονάχα του χαμογελά...

Ακούει του Βαρδάρη  μυστικά..

Στον ουρανό τα βράδια τραγουδά...

Κάπου εκεί στον Βορρά...

Υπάρχει ένας θλιμμένος...

Το χαμόγελο περιμένει ξανά...

Απ' του Νότου να 'ρθει...

Την μεριά.

k.r