Και ποιος είσαι; Ρώτησες...
Ένα τίποτα ντυμένο κάτι σου απάντησα.
Το τιποτά μου ν αγαπάς...
Το κάτι, από κάποια λαϊκή φθηνά αγόρασα! κ.ρ
Και ποιος είσαι; Ρώτησες...
Ένα τίποτα ντυμένο κάτι σου απάντησα.
Το τιποτά μου ν αγαπάς...
Το κάτι, από κάποια λαϊκή φθηνά αγόρασα! κ.ρ
Kαι οσοι δεν μπορεσαν...
τον εαυτο τους να ξεγελασουν...
τους ξελογιασε...
Ο ουρανός...
Ο ήλιος...
Η νύχτα...
Τ άστρα...
Το φεγγάρι. κ.ρ
Ας μείνουμε με τους λίγους....
Οι πλειοψηφίες πάντα απρόσωπες...
Δημιουργοί θορύβων είναι...
Και κυνηγοί συμφερόντων.
Ας μείνουμε με τους λίγους...
Τους αγενείς τους αγέλαστους τους ντόμπρους τους απροσάρμοστους...
Αυτούς που εαυτούς έκαψαν...
Και έμαθαν τι πάει να πει αλήθεια. κ.ρ
Μη ρωτάς ο Έρωτας τι είναι...
Διάλυση είναι!
Διαλύεται ο ένας μέσα στον άλλον και χάνονται.
Παραδείσους ψάχνουν να κατοικήσουν...
Ας ονειρευτούμε λοιπόν. κ.ρ
Σκάβεις βαθιά...
Έκπληξη!
Που ήταν κρυμμένη τόση αγάπη; Απορείς!
Το ξόδεμα αρχίζεις...
Φοβάσαι πως μια μέρα θα σε πνίξει! κ.ρ
Που να χωρέσεις...
Σε τόση θλίψη...
Εσύ που τα ύψη αγάπησες...
Που να χωρέσεις σε τόσο ψέμα...
Εσύ που αίμα έδινες για αλήθεια...
Που να χωρέσεις σε τόση απουσία ουσίας.
Πουθενά δεν χώρεσες παρά μονάχα σε μια συγχώρεση. κ.ρ
Έγινα δρόμος...
Γίνε αν θέλεις βήμα...
Δάκρυ έγινα...
Αν θέλεις γίνε βλέμμα...
Έγινα ρίζα...
Δένδρο γίνε...
Πως θα χτίσουμε ζωή; κ.ρ
Αποψε μη βαλεις τα καλα σου...
Φορεσε την μαύρη σου ψυχη...
και το πικρο χαμογελο σου...
και έλα!
Τιποτα δεν εψαχναν στον κοσμο αυτο...
οι εύχαρεις και ευγενικοι...
εκτος απο την βολεψη τους.
Όμως τον κόσμο...
Οι θλιμμένοι τον αλλάζουν. κ.ρ
Οι λέξεις μου...
Φερμένες απ' την κόλαση...
Παράδεισο γυρεύουν.
Αχ θάλασσα φουρτουνιασμένη!
Πόση Γαλήνη λαχτάρισες!κ.ρ
Κι αυτός ο Δεκέμβρης θα πνιγεί Μες σε πολύχρωμες ευχές Και πλαστικές γιρλάντες Χαμόγελα πυροτεχνήματα κι αγάπες της μίας μέρας. κ.ρ