Όταν σβήνω το φως...
Ανάβει η νύχτα...
Την εκκωφαντική σιωπή της.κ.ρ
Στις πτώσεις σου...
θα λυπηθούν...
με ένα χειροκρότημα εντός τους να χορεύει.
Στις ανόδους σου...
θα χειροκροτούν...
με μια λύπη μέσα τους να κλαίει.
Κωνσταντίνος Ρο.
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....