Δεν σωπαίνει...
ακούς;
Κραυγάζει!
Κάτω από ματωμένα φεγγάρια..
Λόγια ακατάληπτα...
Μνήμες ξυράφια...
Μια σκιά μονάχα άφησαν...
Και δυο μεγάλα φοβισμένα μάτια!
Κωνσταντίνος Ρο.
Να λαφρύνω... Να λαφρύνω... κάποια άνοιξη... πουλάκι να πετάξω και να φύγω... Εκεί που δεν ρωτάνε ,σωπαίνουν κι αγαπάνε... Μονάχα τραγουδ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου