Δεν σωπαίνει...
ακούς;
Κραυγάζει!
Κάτω από ματωμένα φεγγάρια..
Λόγια ακατάληπτα...
Μνήμες ξυράφια...
Μια σκιά μονάχα άφησαν...
Και δυο μεγάλα φοβισμένα μάτια!
Κωνσταντίνος Ρο.
Κι αυτός ο Δεκέμβρης θα πνιγεί Μες σε πολύχρωμες ευχές Και πλαστικές γιρλάντες Χαμόγελα πυροτεχνήματα κι αγάπες της μίας μέρας. κ.ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου