Πως μας αφήνει στο τέλος η ζωή...
χωρίς πόδι...
χωρίς χέρι...
Χωρίς ψυχή...
Λειψούς και μόνους ..
Στο χώμα μας φυτεύουνε...
Μήπως κι ανθίσουμε από κει. κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου