Δυο λέξεις σου και ένα ποίημα έφταναν...
Τα σκοτάδια να κάνουν φως...
τις θλίψεις μου αστέρια...
Να λάμπουνε στον ουρανό. κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου