Κωνσταντίνος Ρο
Τόσο εύθραυστη...
Σαν σιωπή που έσπαγε μέσα στην νύχτα...
Από το θρόισμα των φύλλων μιας λεύκας...
Που έχασκε στην μέση του πουθενά. κ.ρ
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου