Αλήθεια πως ξεχάστηκα εδώ πέρα...
Με πόρτες και παράθυρα κλειστά...
Συγχώρα με Θεέ μου...
Που τόσο απόκοσμος υπήρξα...
Τόση απεραντοσύνη μέσα μου...
Πουθενά δεν την χώρεσα...
Παρά μονάχα στην ερημιά μου! κ.ρ
Κι αυτός ο Δεκέμβρης θα πνιγεί Μες σε πολύχρωμες ευχές Και πλαστικές γιρλάντες Χαμόγελα πυροτεχνήματα κι αγάπες της μίας μέρας. κ.ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου