Κωνσταντίνος Ρο
Μοναξιά είμαι...
Καπου-καπου φοράω το στενό ρούχο των κοινωνικών συναναστροφών ...
Μα το ψέμα δεν μου πηγαίνει...
Βιαστικά την νύχτα το πετάω...
Να φορέσω και πάλι την σιωπή...
Να νιώσω ουσιαστικός και γεμάτος. κ.ρ
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου