Για πες φεγγάρι μου...
κι εσύ τα μυστικά σου...
Μη γελάς...
Το ξέρω...
Μικροί κι αστείοι...
για σε φαντάζουμε...
μα είμαστε άνθρωποι...
με φόβους και ανάγκες...
κι εσύ αγέρωχο...
αφ υψηλού μας κρίνεις.κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου