Κωνσταντίνος Ρο
Η ζωή του χαραμισμένη...
Τους διάβαζε ποιήματά του...
Χειροκροτούσαν, επευφημούσαν...
Κι αυτός με σκυμμένο το κεφάλι απορούσε...
Πως μια ζωή που έμοιαζε με θάνατο, είχε τόση μεγάλη απήχηση.
k.r
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου