Ας ήταν...Κ.Ρο.

 Ας ήταν...

Την τρυφερότητα ν' αγγίξω...

Της θλιμμένης σου ψυχής...

Τους ήλιους, τις βροχές της, τα δάση της, τις ερημιές της...

Τίποτα δεν χάθηκε, και τίποτα δεν έχει κερδηθεί...

Σαν ποταμός μονάχα, μπροστά τραβά η ζωή...

Ας ήταν...

Τα σκοτάδια σου για παντα να  φωτίσω...

Και ας χανόμουνα σαν άνεμος  μετά.

k.r