Κωνσταντίνος Ρο
Κάτι κορίτσια...
Θλιμμένα φεγγάρια...
Πότε ήλιοι ,πότε βροχές...
Λίμνες τα μάτια...
Μα κι άγριες θάλασσες, μοναχικές...
Υπομονή η ζωή τους...
Χαρές που πετάξαν...
Σε σκοτεινό ουρανό.
k.r
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου