Κωνσταντίνος Ρο
Υπόγειες διαδρομές...
Αόρατα νήματα...
Μας δένουν με ανθρώπους...
Που δεν συναντήσαμε ποτέ...
Ούτε μια λέξη ανταλλάξαμε...
Και όμως βαθιά μας αγάπησαν, και τους αγαπήσαμε. k.r
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου