Στις μεγάλες χαρές...
Στις μεγάλες θλίψεις...
Μέγα το πλήθος...
Ζητωκραυγάζει!
Συμπονά!
Λέει πως καταλαβαίνει...
Τι καταλαβαίνει;
Μονάχο το χάραμα σε βρίσκει...
Και ο ήλιος ανατέλλει.
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου