Ο ρόλος του κακού δεν μου πήγαινε...
Όποτε τον υποδυόμουν, το θέατρο της ψυχής μου πάντα άδειο.
Ταπεινό χαμομηλάκι γίνε! άκουσα μια φωνή να λέει...
Να σε ποδοπατούν, και να εξακολουθείς να ευεργετείς...
Κορόιδο να σε φωνάζουν, και να χαμογελάς.
Έτσι, δύναμη θα αποκτάς!
Έκτοτε, το θέατρο της ψυχής μου ασφυκτικά γεμάτο! κ.ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου