Ο θαυμασμός...
Πάντα ένιωθα...
με έβγαζε από τον δρόμο.
Συγχώρα με Θεέ μου...
Που τόσο απόκοσμος υπήρξα! κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου