Κωνσταντίνος Ρο
Πόσο πληγώσαμε...
Εκείνο το δειλινό...
Που μας άκουγε να μιλάμε...
Και όχι να ζούμε...
Και έτσι έγινε νύχτα! κ.ρ
Δημοσίευση σχολίου
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου