Αχόρταγο θεριό ο χρόνος...
Κατασπαράζει την ύλη όπου την βρει...
Μονάχα το πνεύμα τον φοβίζει.. δεν το αγγίζει...
Και ήσυχο τ αφήνει. κ.ρ
Πόσες μοναξιές Κοιτάζουν θλιμμένα το φεγγάρι Κι αυτό θαρρείς δεν άντεξε την τόση λάμψη του Έψαχνε κάποιο σύννεφο Να πάει να κρυφτεί. Κων....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου